Indonesie en cowboy town
Door: Roxanne en Jill
Blijf op de hoogte en volg Jill
16 September 2013 | Australië, Charters Towers
Bali Kuta het feest eiland van Indonesië.
De eerste dag gingen we een surfboard huren, wij dachten namelijk dat kunnen wij wel even. We hadden namelijk in NL al een keer een surfles genomen. Dit viel een beetje tegen, de golven waren zo hoog en sterk dat we helemaal naar beneden getrokken werden. Uiteindelijk is Roxanne gered door een andere surfer. We besloten hierna om toch nog maar een lesje te nemen.
Die avond gingen we naar sky garden, de bar waar je een uur gratis kunt drinken, maar op zondag is het lady’s night en dat betekende 2 uur gratis drinken. Daar hebben wij natuurlijk goed gebruik van gemaakt.
Na een paar dagen zon, zee surfen, zwembad en goede party’s besloten we naar het Noorden te reizen. De busrit naar Lovinia was heel mooi en groen met veel rijstvelden.
Lovinia is het stadje van de dolfijnen, we gingen om 6 uur ‘s ochtends de zee op om de dolfijnen te spotten. Toen we eenmaal op zee waren, waren er honderden bootjes om de dolfijnen te zien. Dit hadden we niet verwacht als we dit van tevoren wisten waren we nooit gegaan. Het was vreselijk om te zien hoe al die dolfijnen opgejaagd werden. Aangezien Roxanne dolfijnen helemaal geweldig vindt was ze niet eens blij toen ze de dolfijnen zag.
Later die dag zijn we naar Git Git waterval geweest, dat was wel heel mooi en we gingen naar een hotstone met natuurlijk water.
We besloten om niet langer te blijven in Lovinia en zijn we door gereisd naar Ubud, het culturele hart van Bali.
We hebben hier een traditionele dans bekeken, en we hebben een scooter gehuurd en zijn we naar de rijstvelden gereden wat heel mooi was.
Vanuit Ubud zijn we door gereisd naar de Gilli eilanden. Dit zijn 3 eilandjes en wij verbleven op het meest ontwikkelde eiland Gili T. Op dit eiland zijn geen motorvoertuigen alleen paard en wagen en natuurlijk de fiets.
De eerste avond zaten we een Bintang te drinken wat heel erg lijkt op een Heineken biertje. Toen zagen we een oude bekende voorbij fietsen; Alex. Met hem hadden we gereisd in Laos en elf weken later kwamen we hem weer tegen op de Gili eilanden. Dan is de wereld toch wel klein.
We hebben een fiets gehuurd en zijn het eiland over gefietst. 's Avonds weer wat gedronken met Alex en een mooie zonsondergang gezien met een kampvuur.
De lokalen op het eiland waren erg aardig en wilden graag Nederlandse woorden leren. We hebben ze geleerd hoe je 'mooi meisje' zegt en 'hoe gaat het' en meer van dat soort woorden. Het was een heel relaxed eiland en vanuit dit eiland zijn we een dagje naar Gili Meno geweest, een ander eiland.
Op Gili T hebben we besloten om de Rinjani berg te gaan beklimmen. Het was een tocht van drie dagen. De eerste dagen waren we met nog vijf Nederlanders en twee Fransen. We hebben toen 7 uur gelopen. Het was best zwaar, maar het uitzicht wat we hadden was Amazing! We sliepen 's nachts in een tentje op de berg, wat erg koud was, maar wel heel mooi was met de sterrenhemel. De volgende dag hebben we weer gelopen. Eerst zijn we naar de krater van de vulkaan gelopen, toen zijn we naar beneden gelopen naar het meer. Bij dit meer was een hotspring, midden in de natuur. Daarna zijn we weer verder gelopen. De weg werd wat moeilijker en was het meer klimmen. Uiteindelijk hadden we het eindpunt bereikt op 2700 meter hoogte. De mannen gingen die nacht om 3 uur nog verder omhoog naar de top. Wij hebben dit overgeslagen, omdat het laatste stuk los grind was, waardoor dit nog zwaarder was om te beklimmen.
De laatste dag gingen we naar beneden. Dit was in het begin op een zanderige ondergrond met stenen. Wij hadden geen goede grip met onze schoenen en zijn dan ook vaak onderuit gegaan.
Het was een hele mooi tocht en we zijn blij dat we het gedaan hebben. Het was best pittig, maar de dragers hadden het nog zwaarder. De dragers waren lokalen die, op hun slippers, dezelfde weg als ons aflegden. Zij hadden alleen nog 25 kg bagage op hun schouder. Wij hadden dan ook veel respect voor hen.
Die avond werden we afgezet in een plaatsje in Lombok. We konden bijna niet meer lopen, maar moesten nog op zoek naar een slaapplaats. We hebben uiteindelijk een kamer gevonden met een kingsize bed en een warme douche. Daarna hebben we ons zelf verwend met een hamburger met patat en ijs als toetje. De volgende dag zijn we met de boot terug gegaan naar Kuta Bali. Hier hebben we de laatste dagen doorgebracht en nog genoten van de gratis drankjes en het feesten, voor we door zouden gaan naar Australië.
Op 3 augustus vlogen we van Bali terug naar Bangkok. Hier hebben we een nacht doorgebracht en op 4 augustus vlogen we via Taipei naar Sydney!
Aangekomen op het vliegveld van Sydney zouden we opgehaald worden door de organisatie waarmee we ons ticket geboekt hadden, maar er stond niemand. Uiteindelijk zijn we via omwegen toch terecht gekomen bij het hostel. We zijn met de ferry naar Manly gegaan, waar we de eerste twee nachten zouden door brengen. We zaten in een leuk hostel, met allemaal Nederlanders. Die avond zijn we met hen uit eten geweest, want het was voor de helft van de prijs. We hadden niet verwacht dat we ooit nog uit eten zouden gaan in Australië.
De volgende dag hebben we onze bankzaken geregeld en Medicare aangevraagd. We hebben toen het Opera House gezien en de Harbour Birdge. We hebben toen gratis ons haar kunnen laten knippen, omdat ze bezig waren voor een wereldrecord. Dit konden we niet laten schieten dachten we. Later op de dag kwamen we erachter dat er ook nog eens gratis chocola werd uitgedeeld! Dit hebben we ook meegepakt en uiteindelijk gingen we naar huis met twee grote repen chocola, per persoon.
Aangezien het winter is in Sydney, zijn we de volgende dag doorgevlogen naar het noorden naar Cairns. Hier hebben we twee weken gezeten, op zoek naar werk en een auto. Hier hebben we dan ook onze eerste auto gekocht, waar we erg trots op zijn. De vorige eigenaar was een Nederlands stel. Aangezien wij niet zo heel veel verstand van auto's hebben, hebben we de tweede keer twee Duitsers meegenomen. Zij vonden het een goede deal en een uur later hadden we de auto gekocht! Het is een Mitshubishi Magna Station en we kunnen zelfs slapen in de auto. Het was in het begin wel even wennen, omdat ze hier links rijden en het stuur dus ook aan de andere kant zit. Doordat het stuur aan de andere kant zit, zitten de richtingaanwijzers en de ruitenwissers ook aan de andere kant. Het is dus al een paar keer gebeurd dat we in plaats van de richtingaanwijzer de ruitenwisser aan deden.
In Cairns hebben we een toertje gedaan naar allemaal watervallen en een meer. Tijdens deze toer hebben we een Kasuaris gezien. Dit is een hele gevaarlijke vogel . Hij stond 2 meter van ons vandaan en kwam steeds dichter naar ons toe. We wouden weg rennen maar we werden tegen gehouden omdat de vogel je dan juist gaat pakken. We waren wel een beetje gespannen toen die grote vogel voor ons stond.
Vanuit Cairns hebben we ook een duiktrip gemaakt naar de o zo bekende Great Barrier Reef. We hebben twee duiken gemaakt en een platvis gezien, schildpad en een reef shark.
Na Cairns zijn we met de auto doorgereden naar Townsville. Hier hebben we gezocht naar werk. We hebben vier dagen lang CV’s uitgedeeld met een grote glimlach, zonder resultaat. De laatste dag werd het hostel waar wij zaten gebeld door iemand die op zoek was naar twee meiden om te werken in een bar. Wij hebben toen terug gebeld en de volgende ochtend kregen we te horen dat we langs konden komen. Wij zijn toen doorgereden naar Charters Towers, dit is het dorpje van de goudmijnen. Hier is een Ierse pub waar we nu werken. We krijgen gratis accommodatie en eten en we krijgen ook nog uitbetaald. Het is echt een cowboy dorp en af toe hebben we het idee alsof we in een cowboy film zitten. In de pub komen veel vaste klanten. Wij zitten nu bijna drie weken tussen de echte Australiërs en een ding wat ons is opgevallen is dat ze drinken als een gek. Ze beginnen vaak vroeg in de ochtend en dan de hele dag door. Ook drinken zij hun bier anders dan in Nederland. Hier heeft een goed getapt biertje één vinger schuim, terwijl dat in Nederland twee vingers zijn. Er is een vaste klant Les, die als er op vrijdag avond Country muziek is, met ons wilt dansen. Zelf zijn we ook naar andere kroegjes geweest, alleen alles sluit heel vroeg om 1 uur ’s nachts. Het is een klein dorpje, dus iedereen kent elkaar en weet alles van elkaar. Voor ons is het een leuke ervaring, maar is vier weken hier werken meer dan genoeg.
We gaan hier nu nog twee weken werken en dan door naar Airlie Beach.
De eerste dag gingen we een surfboard huren, wij dachten namelijk dat kunnen wij wel even. We hadden namelijk in NL al een keer een surfles genomen. Dit viel een beetje tegen, de golven waren zo hoog en sterk dat we helemaal naar beneden getrokken werden. Uiteindelijk is Roxanne gered door een andere surfer. We besloten hierna om toch nog maar een lesje te nemen.
Die avond gingen we naar sky garden, de bar waar je een uur gratis kunt drinken, maar op zondag is het lady’s night en dat betekende 2 uur gratis drinken. Daar hebben wij natuurlijk goed gebruik van gemaakt.
Na een paar dagen zon, zee surfen, zwembad en goede party’s besloten we naar het Noorden te reizen. De busrit naar Lovinia was heel mooi en groen met veel rijstvelden.
Lovinia is het stadje van de dolfijnen, we gingen om 6 uur ‘s ochtends de zee op om de dolfijnen te spotten. Toen we eenmaal op zee waren, waren er honderden bootjes om de dolfijnen te zien. Dit hadden we niet verwacht als we dit van tevoren wisten waren we nooit gegaan. Het was vreselijk om te zien hoe al die dolfijnen opgejaagd werden. Aangezien Roxanne dolfijnen helemaal geweldig vindt was ze niet eens blij toen ze de dolfijnen zag.
Later die dag zijn we naar Git Git waterval geweest, dat was wel heel mooi en we gingen naar een hotstone met natuurlijk water.
We besloten om niet langer te blijven in Lovinia en zijn we door gereisd naar Ubud, het culturele hart van Bali.
We hebben hier een traditionele dans bekeken, en we hebben een scooter gehuurd en zijn we naar de rijstvelden gereden wat heel mooi was.
Vanuit Ubud zijn we door gereisd naar de Gilli eilanden. Dit zijn 3 eilandjes en wij verbleven op het meest ontwikkelde eiland Gili T. Op dit eiland zijn geen motorvoertuigen alleen paard en wagen en natuurlijk de fiets.
De eerste avond zaten we een Bintang te drinken wat heel erg lijkt op een Heineken biertje. Toen zagen we een oude bekende voorbij fietsen; Alex. Met hem hadden we gereisd in Laos en elf weken later kwamen we hem weer tegen op de Gili eilanden. Dan is de wereld toch wel klein.
We hebben een fiets gehuurd en zijn het eiland over gefietst. 's Avonds weer wat gedronken met Alex en een mooie zonsondergang gezien met een kampvuur.
De lokalen op het eiland waren erg aardig en wilden graag Nederlandse woorden leren. We hebben ze geleerd hoe je 'mooi meisje' zegt en 'hoe gaat het' en meer van dat soort woorden. Het was een heel relaxed eiland en vanuit dit eiland zijn we een dagje naar Gili Meno geweest, een ander eiland.
Op Gili T hebben we besloten om de Rinjani berg te gaan beklimmen. Het was een tocht van drie dagen. De eerste dagen waren we met nog vijf Nederlanders en twee Fransen. We hebben toen 7 uur gelopen. Het was best zwaar, maar het uitzicht wat we hadden was Amazing! We sliepen 's nachts in een tentje op de berg, wat erg koud was, maar wel heel mooi was met de sterrenhemel. De volgende dag hebben we weer gelopen. Eerst zijn we naar de krater van de vulkaan gelopen, toen zijn we naar beneden gelopen naar het meer. Bij dit meer was een hotspring, midden in de natuur. Daarna zijn we weer verder gelopen. De weg werd wat moeilijker en was het meer klimmen. Uiteindelijk hadden we het eindpunt bereikt op 2700 meter hoogte. De mannen gingen die nacht om 3 uur nog verder omhoog naar de top. Wij hebben dit overgeslagen, omdat het laatste stuk los grind was, waardoor dit nog zwaarder was om te beklimmen.
De laatste dag gingen we naar beneden. Dit was in het begin op een zanderige ondergrond met stenen. Wij hadden geen goede grip met onze schoenen en zijn dan ook vaak onderuit gegaan.
Het was een hele mooi tocht en we zijn blij dat we het gedaan hebben. Het was best pittig, maar de dragers hadden het nog zwaarder. De dragers waren lokalen die, op hun slippers, dezelfde weg als ons aflegden. Zij hadden alleen nog 25 kg bagage op hun schouder. Wij hadden dan ook veel respect voor hen.
Die avond werden we afgezet in een plaatsje in Lombok. We konden bijna niet meer lopen, maar moesten nog op zoek naar een slaapplaats. We hebben uiteindelijk een kamer gevonden met een kingsize bed en een warme douche. Daarna hebben we ons zelf verwend met een hamburger met patat en ijs als toetje. De volgende dag zijn we met de boot terug gegaan naar Kuta Bali. Hier hebben we de laatste dagen doorgebracht en nog genoten van de gratis drankjes en het feesten, voor we door zouden gaan naar Australië.
Op 3 augustus vlogen we van Bali terug naar Bangkok. Hier hebben we een nacht doorgebracht en op 4 augustus vlogen we via Taipei naar Sydney!
Aangekomen op het vliegveld van Sydney zouden we opgehaald worden door de organisatie waarmee we ons ticket geboekt hadden, maar er stond niemand. Uiteindelijk zijn we via omwegen toch terecht gekomen bij het hostel. We zijn met de ferry naar Manly gegaan, waar we de eerste twee nachten zouden door brengen. We zaten in een leuk hostel, met allemaal Nederlanders. Die avond zijn we met hen uit eten geweest, want het was voor de helft van de prijs. We hadden niet verwacht dat we ooit nog uit eten zouden gaan in Australië.
De volgende dag hebben we onze bankzaken geregeld en Medicare aangevraagd. We hebben toen het Opera House gezien en de Harbour Birdge. We hebben toen gratis ons haar kunnen laten knippen, omdat ze bezig waren voor een wereldrecord. Dit konden we niet laten schieten dachten we. Later op de dag kwamen we erachter dat er ook nog eens gratis chocola werd uitgedeeld! Dit hebben we ook meegepakt en uiteindelijk gingen we naar huis met twee grote repen chocola, per persoon.
Aangezien het winter is in Sydney, zijn we de volgende dag doorgevlogen naar het noorden naar Cairns. Hier hebben we twee weken gezeten, op zoek naar werk en een auto. Hier hebben we dan ook onze eerste auto gekocht, waar we erg trots op zijn. De vorige eigenaar was een Nederlands stel. Aangezien wij niet zo heel veel verstand van auto's hebben, hebben we de tweede keer twee Duitsers meegenomen. Zij vonden het een goede deal en een uur later hadden we de auto gekocht! Het is een Mitshubishi Magna Station en we kunnen zelfs slapen in de auto. Het was in het begin wel even wennen, omdat ze hier links rijden en het stuur dus ook aan de andere kant zit. Doordat het stuur aan de andere kant zit, zitten de richtingaanwijzers en de ruitenwissers ook aan de andere kant. Het is dus al een paar keer gebeurd dat we in plaats van de richtingaanwijzer de ruitenwisser aan deden.
In Cairns hebben we een toertje gedaan naar allemaal watervallen en een meer. Tijdens deze toer hebben we een Kasuaris gezien. Dit is een hele gevaarlijke vogel . Hij stond 2 meter van ons vandaan en kwam steeds dichter naar ons toe. We wouden weg rennen maar we werden tegen gehouden omdat de vogel je dan juist gaat pakken. We waren wel een beetje gespannen toen die grote vogel voor ons stond.
Vanuit Cairns hebben we ook een duiktrip gemaakt naar de o zo bekende Great Barrier Reef. We hebben twee duiken gemaakt en een platvis gezien, schildpad en een reef shark.
Na Cairns zijn we met de auto doorgereden naar Townsville. Hier hebben we gezocht naar werk. We hebben vier dagen lang CV’s uitgedeeld met een grote glimlach, zonder resultaat. De laatste dag werd het hostel waar wij zaten gebeld door iemand die op zoek was naar twee meiden om te werken in een bar. Wij hebben toen terug gebeld en de volgende ochtend kregen we te horen dat we langs konden komen. Wij zijn toen doorgereden naar Charters Towers, dit is het dorpje van de goudmijnen. Hier is een Ierse pub waar we nu werken. We krijgen gratis accommodatie en eten en we krijgen ook nog uitbetaald. Het is echt een cowboy dorp en af toe hebben we het idee alsof we in een cowboy film zitten. In de pub komen veel vaste klanten. Wij zitten nu bijna drie weken tussen de echte Australiërs en een ding wat ons is opgevallen is dat ze drinken als een gek. Ze beginnen vaak vroeg in de ochtend en dan de hele dag door. Ook drinken zij hun bier anders dan in Nederland. Hier heeft een goed getapt biertje één vinger schuim, terwijl dat in Nederland twee vingers zijn. Er is een vaste klant Les, die als er op vrijdag avond Country muziek is, met ons wilt dansen. Zelf zijn we ook naar andere kroegjes geweest, alleen alles sluit heel vroeg om 1 uur ’s nachts. Het is een klein dorpje, dus iedereen kent elkaar en weet alles van elkaar. Voor ons is het een leuke ervaring, maar is vier weken hier werken meer dan genoeg.
We gaan hier nu nog twee weken werken en dan door naar Airlie Beach.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
